Bij extreem laag water, een zon die af en toe door de wolken brak en een geringe noordwestenwind voeren we met de Blauwe Vogel naar de Zeemeeuw.Bij het gebruikelijke kopje koffie kwam het avontuur van tien dagen geleden ter sprake. Ook toen: geringe NW-wind. Ook toen: ongestuurd.

Een van ons was destijds wat ongeduldig bij het aanleggen (aan stuurboord) en gebruikte zijn bakboordriem als vaarboom – zeker bij deze windrichting niet nodig – en plaatste de riem terug in de dol zonder het hekje (zo noemen we de overslag) te sluiten. Tot zover geen probleem.

Maar ook toen, tijdens het koffiedrinken, wakkerde de wind aan – en zo ook de golven.Bij terugkomst: geen riem.

Theorie: harde NW-wind. De riem drijft. Komt aan in de eerste of tweede rietkraag aan de noordkant van Muiderberg. Terugroeien met drie man en zoeken. Geen resultaat. Veel plannen, zie het filmpje van Boudewijn met drone, en de Seek and Found-boodschap.

Terug naar het heden

Midden op het Eemmeer kwamen we een paard met ruiter tegen. Overleg: had hij de riem gezien?Theo (op de boeg) nam het initiatief. Ondanks het lage water was de boot met drie man en een vrouw licht genoeg om langs de kust te varen.

En jawel: volgens de berekening – in de tweede rietkraag, met harde NW-wind – gevonden! 

Theo met zwaaiende riem, door Burcu gefotografeerd.

 Om met Jan van der Veer te spreken:

“Zeeroeien op het Gooimeer is nooit saai. Er gebeurt altijd weer iets anders.”

Video 1: Theo als dansende zwaan

Video 2: Plannen maken