Dit jaar, 2025, zijn er weer leden van de R&ZV Naarden naar de UK geweest. En als je op eigen kiel of als bemanning de overkant hebt gehaald, dan mag je voor de rest van je leven jezelf een Robbeknots noemen. 

De Robbeknotsen zijn inmiddels een traditie geworden sinds 2007 – toen de omstandigheden ook weer eens erbarmelijk waren. Iedereen die toen de oversteek had gemaakt, had ook de golven van de Noordzee terug moeten koppen. Het zout stond in je onderbroek, je haar was stijf van het zout, en je had zóveel over de zeerailing gekotst dat je maag leger was dan je portemonnee.

Bij aankomst in Engeland kon je wel een beer opeten – mét pepersaus en patatjes. En vergeet ook het uitdrogen niet: er moest veel ingenomen worden, het liefst drank uit de koelkast van de buren. Maar ja, je kon geen risico nemen, dus op medische gronden champagne drinken.

Die Engelsen hadden al veel meegemaakt, maar dat er zes flessen champagne om 05.30 uur Engelse tijd leeg waren – dat konden ze toch moeilijk bevatten. Maar je was Robbeknots, en je sloeg je erdoorheen.

Hier waren de Zeezeilers van Naarden. Wij hadden wel kennis, maar kenden geen waarden. De meesten dronken als een stel bejaarden – maar ja, die kwamen dan ook niet met de boot uit Naarden.

Dit jaar mocht de Ereknots weer de Oorkondes uitreiken. Dat gebeurde met zeewater en een frisse wind, om nog eenmaal de grote oversteek te ervaren.

Om de traditie van het uitreiken voor de komende jaren te garanderen, is het mij dan ook een genoegen om René Kemps als nieuwe Ereknots te mogen benoemen. Alleen een Ereknots kan een nieuwe Ereknots benoemen. Gelukkig was René mee geweest op de grote oversteek.

René heeft nu het recht om de Oorkondes uit te reiken – mits dit traditioneel gebeurt met zeewater en de frisse wind.

De Oorkondes zijn niet overdraagbaar, en fraude wordt zwaar bestraft. Men moet dan denken aan twee jaar papier prikken op de jachthaven, waarbij iedereen mag roepen: “Hé Fraudeur, hier ligt nog een papiertje!”