Het blijft toch altijd weer een mooi event, de RIJM toertocht. Van Wageningen via de Rijn en de IJssel roeien naar Zutphen! Een tocht van ongeveer 70 kilometer. 

Ik dacht hier ben ik helemaal niet fit genoeg voor... ik ben al blij als ik het eiland Hooft voor Muiderberg haal. Maar allengs werd me duidelijk dat eigenlijk iedereen die kan roeien mee kan doen. De tocht hoef je niet in zijn geheel te roeien, er wordt gewisseld en er zijn genoeg pauzes waarin je je benen weer even kan laten bijkomen. 3 jaar geleden was iedereen enthousiast, dus dit keer moest ik het wel proberen.

We mogen ieder jaar op uitnodiging van roeivereniging ISALA en VADA aan deze tocht mee doen. Tja, dan moet je je als RZV Naarden je wel van je beste kant laten zien. Dus die mooie Blauwe Vogel moest natuurlijk wel goed schoon zijn en het liefst blinken in de zon! Zo verschenen Bas, Klaas, Jan, Leo, Maarten, Otto, Otto en ondergetekende op zondagmorgen bij VADA op de club. Fijn dat er koffie was, want zondagmorgen 6.30 vertrekken is wel aan de vroege kant. VADA, wat het Latijnse woord voor doorwaadbare is, is prachtig gelegen aan de Rijn net onder Wageningen. Wageningen dat ontstaan is vanwege deze doorwaadbare plaats in de Rijn. Hierdoor ontstond de handel en dus de stad Wageningen. 

De boot ging middels een takel het water in en rond 8 uur waren we klaar voor vertrek. Roeien op de Rijn is toch wel wat anders dan wij gewend zijn. De regels die je moet volgen zijn strikt en mocht je erover denken om af te wijken, dan word je door Rijkswaterstaat direct teruggefloten. Maar de begeleiding was erg fijn, want ook bij het passeren van grote Rijnaken waren de instructies duidelijk, zodat er geen gevaarlijke situaties ontstonden. Door de sluis gaan met al deze roeiboten, ging dan ook zonder panieksituaties.

Langs Arnhem omhoog richting Zutphen op de IJssel die meandert door het fantastische Nederlandse landschap. Schitterend om vanaf het water daarvan te mogen genieten. Ook het roeien is dan veel makkelijker, nu wij met de stroming mee roeiden.

Kortom, heerlijk om je heen kijken naar pittoreske strandjes, koeien die van het water drinken, dijken met schaapjes erop. Wat is het Hollandse landschap toch mooi! De laatste wissel zo ongeveer bij Dieren en dan nog 19 km om bij Isala aan te kunnen meren. De laatste loodjes.... dat klopte ook hier weer. De laatste kilometers waren toch wel afzien. Gelukkig hadden we een 2+ ingehaald en het zou toch niet gebeuren dat zij ons vlak voor de haven zouden passeren. Hoewel het een toertocht is, komt dan toch een wedstrijd elementje naar boven. Ofwel, wij hadden een doel om niet te worden ingehaald en dat maakte dat de laatste kilometers sneller gingen dan wij dachten.

Bij het vlot bij Isala werden wij vrolijk onthaalt en na een klein opkikkertje konden we de boot uit het water trekken. We did it!! Isala heeft een nieuw mooi clubhuis en het botenhuis had genoeg ruimte om met z'n allen een vorkje te prikken. Natuurlijk kon de nabeschouwing niet uitblijven. Wat kan beter, waar kunnen we volgend jaar op letten etc. Goed, de wissels zouden sneller kunnen, de snacks in de boot meenemen is ook een aanrader, maar waar iedereen het over eens was..... was het gemis van de appeltaart! Otto, dank voor jouw goede organisatie, het liep soepel en was een super leuke dag. De appeltaart nemen we volgend jaar gewoon zelf mee.

En tot slot, ik heb het zelf ervaren dit jaar... het is prima te doen zonder dat je top fit bent! 

Groet, Aimée.